Zagor to fascynująca postać i ikona włoskiego komiksu. Postać podbiła serca czytelników swoimi przygodami łączącymi western z elementami przygodowymi, fantasy, historycznymi, horroru i science fiction. Istnieje od wielu lat i być może właśnie ta mieszanka gatunków jest sekretem jej długowieczności. Ale dlaczego nadal powinniśmy to kupować?

Stworzona w 1961 roku przez Sergio Bonellego i zaprojektowana przez Gallieno Ferriego, pełne imię postaci Zagora to Za-Gor Te-Nay, co w fikcyjnym języku rdzennych Amerykanów prawdopodobnie oznacza Ducha z toporem. Zagor mieszka w domku z bali w lesie Darkwood, na granicy Pensylwanii, Wirginii Zachodniej i Ohio. Jego misją jest ochrona najsłabszych przed niesprawiedliwością, często stając po stronie Indian przeciwko uciskowi białych Amerykanów.

Pochodzenie Zagora wiąże się z tragedią rodzinną. Patrick Wilding, jego alter ego, stracił rodziców w ataku tubylczego plemienia pod wodzą Salomona Kinsky’ego. Po śmierci rodziców Pat został adoptowany przez Nathaniela Fitzgeraldsona, znanego jako Fitzy, i oboje spędzili razem siedem lat wędrując po pustyni. Jego obsesja na punkcie zemsty na Kinskim doprowadzi go do brutalnej konfrontacji, ale prawda ujawniona podczas konfrontacji rzuci na światło dzienne nowe perspektywy.

Zwycięski projekt

Dlaczego komiks Zagor jest nadal interesujący? Filozofia Zagora, mówiąca o neutralności między rasami, ale jednocześnie obronie najsłabszych, jest dziś bardzo aktualnym tematem. Jej historia rozgrywa się w pierwszej połowie XIX wieku, w okresie, w którym granica amerykańska przesuwała się na zachód, jednak znaczenie tych historii jest nam bardzo bliskie.

Osobliwość Zagora polega nie tylko na jego charakterystycznych cechach, takich jak czerwona kurtka i topór, ale przede wszystkim na wprowadzonym przez Sergio Bonellego stylu narracji, który przyczynił się do zdefiniowania tej postaci. Ten wyjątkowy styl, który miał swój magiczny moment w tzw. Złotym Wieku Zagoru, charakteryzował się wciągającą fabułą, dobrze rozwiniętymi postaciami i zrównoważonym połączeniem różnych gatunków.

Ponieważ komiks Zagor jest nadal ciekawy, spróbujmy zacząć jeszcze raz od pierwszych numerów

Główna krytyka ostatnich opowiadań Zagora dotyczy braku szacunku dla nolickiego stylu narracji. Fani ubolewają nad utratą marzycielskiej duszy, która charakteryzowała historie Nolitty, oraz brakiem wyjątkowości tej postaci. Ostatni trend dostosowywania Zagoru do rzeczywistości historycznej spotkał się z krytyką, gdyż zrywa z fantastycznym duchem serialu.

Niepokojąca wydaje się obecna sytuacja cyklu Zagora, gdyż część czytelników historycznych wyraża swój sprzeciw, nawet przerywając zakupy. Główną prośbą jest powrót do stylu narracji, który uczynił Zagor komiksem wyjątkowym, wyróżniającym się na tle innych. Wyzwaniem dla obecnych autorów i kuratorów jest utrzymanie duszy Zagora przy życiu, z poszanowaniem jego tradycji i stylu, który uczynił go kochanym i sławnym. Jeśli nie czytaliśmy, spróbujmy znaleźć pierwsze kwestie. Numer 100 jest kolorowy i zawiera piękną i fascynującą historię. Jeśli zostaniemy fanami, moglibyśmy przekonać się, czy nowy serial odpowiada naszym gustom, czy też mają rację bardziej udokumentowani historycy. Jednak duch Zagora nigdy nie umrze.