14 lutego w wielu krajach na całym świecie obchodzone są Walentynki – święto wszystkich zakochanych. W Europie dzień ten zaczęto obchodzić już w XIII w., w USA – od 1777 r. na Białorusi i w Rosji to piękne i wzruszające święto zaczęto obchodzić dopiero na początku lat 90. XX wieku.

Według Brytyjczyków to czternastego lutego przyroda dokonuje zwrotu w kierunku wiosny. Jest takie starożytne powiedzenie: „W Walentynki wszystkie ptaki w powietrzu łączą się w pary”. Tego dnia mieszkańcy Wielkiej Brytanii, uważani za dość skąpych w okazywaniu emocji, wysyłają kartki walentynkowe nie tylko swoim „bratnim duszom”, ale także zachwycają swoje zwierzaki życzliwymi i szczerymi wiadomościami. Szczególnie popularne są ładne prezenty dla psów i koni.

W Walii zamiast standardowych kartonowych serc zwyczajowo wycina się drewniane „łyżki miłosne”. Prace te ozdobione są sercami, kluczami i dziurkami od klucza. To przesłanie oznacza: „znalazłeś drogę do mojego serca”. Wcześniej ludzie nie oszczędzali na drogich dekoracjach takich łyżek w postaci złota i koronek.

Włosi obdarowują bliskich słodyczami. A samo święto nazywa się słodkim.

Francuzi, uznawani na całym świecie za mistrzów słowa, komponują listy miłosne w czterowierszach.

Finowie nie stali się oryginalni – ich prezenty mają kształt serca. Nawiasem mówiąc, prezenty są wręczane nie tylko kochankom, ale także matkom i wszystkim przedstawicielom płci pięknej, ponieważ ósmy marca nie jest obchodzony w tym kraju.

Ale w Japonii 14 lutego tradycyjnie odbywa się konkurs na najgłośniejsze przesłanie miłosne. Chłopcy i dziewczęta zbierają się razem i na zmianę z całych sił krzyczą gratulacje swoim bliskim. Zwycięzcy otrzymują nagrodę.