Co to jest paragrypa?
Paragrypa (paragrypa) i grypa (grypa) nie są stanami powiązanymipomimo podobnych nazw. Paragrypę wywołuje zupełnie inny wirus, znany jako ludzki wirus paragrypy (HPIV). Jest to powszechny wirus, który powoduje infekcje górnych i dolnych dróg oddechowych, takie jak przeziębienie, zapalenie oskrzeli, zad i zapalenie płuc. Podczas gdy grypę wywołuje jeden z czterech różnych typów wirusa grypy – A, B, C i D.
Chociaż objawy paragrypy są zwykle łagodniejsze niż grypa, czasami mogą się nasilić i prowadzić do zapalenia oskrzeli, zespołu zadu lub zapalenia płuc. Istnieją szczepionki przeciw grypie i leki przeciwwirusowe, ale nie działają na paragrypę.
Jakie są rodzaje ludzkiego wirusa paragrypy?
Częstą przyczyną są wirusy paragrypy choroby układu oddechowego. Wirusy grypy atakują głównie zimą, natomiast do infekcji paragrypy najczęściej dochodzi wiosną, latem i jesienią. Większość przypadków paragrypy występuje u małych dzieci, jednakże paragrypa może dotknąć każdą grupę wiekową. Jest cztery różne typy ludzki wirus paragrypy (HPIV):
- HPIV-1 – główna przyczyna krupu u dzieci;
- HPIV-2 – również częsta przyczyna zadu, zwykle obserwowana jesienią;
- HPIV-3 – wiąże się z rozwojem zapalenia płuc, zapalenia oskrzeli i oskrzelików;
- HPIV-4 – mniej powszechny typ wirusa związany z cięższą chorobą.
Symptomy różnić się w zależności od rodzaju wirusa i konkretnego pacjenta.
Czym różnią się objawy paragrypy od objawów grypy?
Paragrypa
Po ekspozycji na wirusa paragrypy pojawienie się objawów trwa od dwóch do siedmiu dni. W większości przypadków wirus powoduje infekcję górnych dróg oddechowychktóre mogą obejmować następujące objawy:
- Ból gardła;
- Kaszel;
- Kichanie;
- Gorączka;
- Zatkanie (wypełnienie krwią i obrzęk błony śluzowej nosa prowadzące do zatkania);
- Ból ucha;
- Brak apetytu.
W większości przypadków objawy paragrypy nie są poważne i mogą przypominać objawy przeziębienia. Czasami jednak objawy stopniowo się nasilają i prowadzić do infekcji dolnych dróg oddechowych – w oskrzelach (zapalenie oskrzeli), w mniejszych drogach oddechowych (zapalenie oskrzelików) lub w samych płucach (zapalenie płuc). Objawy infekcji dolnych dróg oddechowych mogą obejmować:
- Brak powietrza;
- świszczący oddech;
- Ból w klatce piersiowej;
- Szczekający kaszel;
- Odgłos oddychania.
Dzieci poniżej 18 miesiąca życia, osoby z osłabionym układem odpornościowym i osoby starsze najbardziej zagrożone z powodu ciężkich objawów paragrypy. W przypadku trudności w oddychaniu należy zwrócić się o pomoc lekarską.
Grypa
Okres inkubacji (odpowiadający czasowi od momentu zakażenia do momentu pojawienia się pierwszych objawów) trwa od kilku godzin do 1-2 dni w przypadku grypy A i do 3 dni w przypadku grypy B (ale może osiągnąć nawet tydzień). Objawy grypy pojawiają się nagle i mogą obejmować:
- Gorączka lub dreszcze;
- Kaszel;
- Ból gardła;
- Katar lub zatkany nos;
- Bóle mięśni lub ciała;
- Ból głowy;
- Zmęczenie;
- Wymioty i biegunka (częściej u dzieci).
Powikłania po grypie, do których może prowadzić poważniejsze konsekwencje obejmują – zapalenie ucha, zapalenie zatok, zapalenie płuc, zapalenie mózgu (zapalenie mózgu), zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.
Jak dochodzi do zakażenia ludzkim wirusem paragrypy?
Wirus paragrypy ludzkiej przenoszony jest przez: droga kropelek powietrza poprzez kaszel i kichanie lub dotykanie przedmiotów, na których wylądował wirus, a następnie dotykanie nosa, ust lub oczu. Podobnie jak w przypadku przeziębienia i grypy, paragrypa może łatwo przenosić się z osoby na osobę. Sam wirus jest dość odporny i może przetrwać na powierzchniach do 10 godzin. Dzięki temu ma zdolność szybkiego rozprzestrzeniania się w miejscach gromadzenia się ludzi, takich jak przedszkola i szkoły podstawowe.
Jak diagnozuje się paragrypę?
U pacjentów o ogólnie dobrym stanie zdrowia paragrypę rozpoznaje się zazwyczaj na podstawie badania, a diagnozę stawia się na podstawie objawów i wykluczenia innych przyczyn dolegliwości. W przypadku pacjentów z osłabionym układem odpornościowym można zlecić dodatkowe badania w celu określenia szczepu wywołującego infekcję. Istnieje możliwość pobrania wymazu z gardła lub nosa kulturowe badanie mikrobiologiczneaby wykluczyć inne patogeny, takie jak grypa A.
Po osłuchaniu płuc można wyznaczyć badania obrazowetakie jak prześwietlenie klatki piersiowej lub tomografia komputerowa (CT), w celu sprawdzenia, czy nie ma zapalenia płuc i ustalenia prawidłowego przebiegu leczenia.
Jak leczy się paragrypę?
Zwykle jeśli objawy paragrypy są łagodne nie ma potrzeby interwencji medycznej. W przypadku gorączki lub bólów ciała wskazane jest przyjmowanie paracetamolu (acetaminofenu) lub dostępnych bez recepty leków na przeziębienie i grypę (takich jak niesteroidowe leki przeciwzapalne, NLPZ). (Dzieci i młodzież nie powinny zażywać aspiryny ze względu na ryzyko zespołu Reye’a).
W przypadku umiarkowanego do ciężkiego krupu glikokortykosteroidy (zwykle deksametazon) przyjmuje się doustnie lub dożylnie. Jeśli adrenalina jest podawana, to poprzez inhalację przez nebulizator. U osób dorosłych z zapaleniem płuc wywołanym paragrypą leczenie ma charakter wspomagający (tj. tlenoterapia i (lub) wspomaganie wentylacji), a czasami obejmuje wziewne leki rozszerzające oskrzela, takie jak salbutamol i (lub) kortykosteroidy. Wtórne zapalenie płuc jest zwykle leczone antybiotyki.
Paragrypie zapobiega się w taki sam sposób, jak przeziębieniu czy grypie – przestrzegając zasad higieny. Paragrypa zwykle nie jest poważną chorobą. Większość pacjentów zaczyna czuć się lepiej po około 7 do 10 dniach. Jeśli jednak objawy nie ustąpią lub u dziecka wystąpi szczekający kaszel, świszczący oddech, ból w klatce piersiowej lub duszność, należy zwrócić się o pomoc lekarską.
Bibliografia:
1. Centra Kontroli i Zapobiegania Chorobom (CDC). Ludzkie wirusy paragrypy (HPIV)
2. Centra Kontroli i Zapobiegania Chorobom (CDC). Rodzaje wirusów grypy
3. Centra Kontroli i Zapobiegania Chorobom (CDC). Przenoszenie ludzkich wirusów paragrypy (HPIV).
4. Centra Kontroli i Zapobiegania Chorobom (CDC). Informacje o objawach i chorobach ludzkiego wirusa paragrypy (HPIV).
5. Narodowa Służba Zdrowia (NHS). Jak długo bakterie i wirusy żyją poza organizmem?